Ριζότο με κολοκύθα και καρύδια

60 Σχόλια • 01/12/2013

Πολλοί από εσάς θα θυμάστε ίσως την κοινή πρόσκληση για μια συνάντηση γνωριμίας που είχαμε απευθύνει λίγες εβδομάδες νωρίτερα η Dark Chef κι εγώ μέσα από τα μπλογκοσπιτάκια μας. Κι επειδή κάποιοι μπορεί να αναρωτιέστε αν αυτή η συνάντηση έγινε τελικά ή ξεχάστηκε σε κάποιο χρονοντούλαπο και παρέμεινε όνειρο μακρινό και απραγματοποίητο, ήρθε η ώρα να σας την αφηγηθώ…

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, δυο κάτοικοι της Μπλογκοχώρας, η Dark Chef και η Sundayspoon άρχισαν να ανταλλάσσουν επισκέψεις στα μπλογκοσπιτάκια τους. Η διαδικτυακή τους φιλία δεν άργησε ν’ ανθίσει και σύντομα η Dark Chef πρότεινε στη Sundayspoon να συναντηθούν και από κοντά για να γνωριστούν. Και θα το είχαν κάνει, αν η τελευταία δεν ήταν λιγάαααακι ντροπαλή. Δεν ήταν ότι δεν ήθελε. Αντιθέτως. Μα χρειαζόταν το χρόνο της για να πάρει τη μεγάλη απόφαση και να ξεμυτίσει πίσω από την οθόνη του υπολογιστή της…

Κάπως έτσι πέρασαν οι μέρες και οι μήνες. Οι εποχές άλλαξαν και η πρόσκληση της Dark Chef φάνταζε πια πολύ μακρινή. Μα η Sundayspoon δεν την είχε ξεχάσει. Προετοιμαζόταν, μάζευε κουράγιο, ώσπου κατάλαβε πως η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Μια μέρα, κάθισε μπροστά στο πληκτρολόγιο και με μια ανάσα έγραψε ένα mail στη Dark Chef (κάπου μέσα της φοβόταν πως αν δεν το έκανε αρκετά γρήγορα, θα δείλιαζε για άλλη μια φορά). Λίγα λεπτά αργότερα, πάτησε το send και αυτό ήταν! Είχε μόλις κάνει το πρώτο σπουδαίο βήμα για να βγει από το διαδικτυακό καβούκι της…

Σύντομα οι υπολογιστές και στα δύο μπλοκοσπιτάκια πήραν φωτιά. Οι δύο μπλογκοφίλες άρχισαν να ανταλλάσσουν mails και να οργανώνουν την πολυαναμενόμενη συνάντησή τους. Ήθελαν να είναι κάτι χαλαρό, χωρίς επισημότητες (οι παπαράτσι θα έπαιρναν ρεπό εκείνη τη μέρα). Είχαν μάλιστα την ιδέα να απευθύνουν κάλεσμα σε όλους τους κατοίκους της Μπλογκοχώρας να τις ακολουθήσουν. Δεν ήξεραν αν θα υπήρχε ενδιαφέρον, αλλά δεν έχαναν τίποτα να δοκιμάσουν. Έτσι και έγινε. Και στα δύο μπλογκοσπιτάκια βγήκε ανακοίνωση για τη μεγάλη συνάντηση και πολύ σύντομα κι άλλοι πολίτες της Μπλογκοχώρας είπαν πως ήθελαν να συμμετάσχουν…

Η συνάντηση κανονίστηκε για Σάββατο απογευματάκι, στο κέντρο της Αθήνας. Νωρίτερα εκείνη τη μέρα, διάφορες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό της Sundayspoon. Τι θα γινόταν αν ξαφνικά χάλαγε ο καιρός και άρχιζαν καταρρακτώδεις βροχές, ανεμοστρόβιλοι και χιονοστιβάδες; Τι θα γινόταν αν όλοι οι συμμετέχοντες αποφάσιζαν να μην εμφανιστούν και την άφηναν σύξυλη να ξεροσταλιάζει σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο; Τι θα γινόταν αν συναντιόνταν και δεν είχαν τελικά τίποτα να πουν; Μα η λαχτάρα της να γνωρίσει εκείνους που κάθε Κυριακή επισκέπτονταν το μπλογκοσπιτάκι της ήταν πολλή μεγάλη για να δώσει σημασία σε τέτοιες σκέψεις. Έτσι, το ακριβές σημείο ορίστηκε, η ώρα επιβεβαιώθηκε και κατά τις επτάμιση το απόγευμα εννιά πρόσωπα της Μπλογκοπολιτείας αντάμωσαν. Εννιά πλατιά χαμόγελα που ξεχείλιζαν καλή διάθεση και ανυπομονούσαν να γνωριστούν…

Οι συζητήσεις άναψαν πριν καλά καλά καθίσουν στο κατάμεστο μαγαζί. Μέχρι να ετοιμαστούν οι σοκολάτες, οι καφέδες και τα κοκτέιλ, τα εννιά πρόσωπα είχαν ήδη γίνει μια μεγάλη παρέα. Κι όταν λίγο αργότερα κατέφθασαν στο τραπέζι τα λαχταριστά γλυκά, τα εννιά χαμόγελα είχαν πλατύνει ακόμη περισσότερο. Όλοι είχαν κάτι να πουν, κάτι να μοιραστούν. Όλοι ήθελαν να ακούσουν, να γνωρίσουν τον διπλανό τους. Κι έτσι οι συζητήσεις και τα αστεία έρεαν αβίαστα, χωρίς άγχος και αμηχανία. Είχαν τελικά τόσα κοινά… Κι υπήρχαν στιγμές που η Sundayspoon κοιτούσε γύρω της, έβλεπε τα χαμογελαστά πρόσωπα και αισθανόταν ότι αυτή η συνάντηση ήταν ακόμη καλύτερη απ’ ό,τι φανταζόταν. Και όλες οι αμφιβολίες και οι ντροπές της είχαν ως δια μαγείας εξαφανιστεί. Τις είχαν διαλύσει η οικειότητα, η καλή διάθεση και το γέλιο. Μάλλον γι΄αυτό δεν κατάλαβε πόσο γρήγορα πέταξε η ώρα και έφτασε η στιγμή τα εννιά πρόσωπα να χωριστούν. Μα το παραμύθι δεν τελειώνει εδώ. Γιατί τα εννιά χαμογελαστά χείλη δεν είπαν αντίο, μα εις το επανιδείν. Γιατί οι όμορφες στιγμές πρέπει να επαναλαμβάνονται και τούτοι οι κάτοικοι της Μπλογκοχώρας αργά ή γρήγορα θα ξανασυναντηθούν για να μοιραστούν όλα όσα δεν πρόλαβαν αυτή τη φορά…

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τη Dark Chef από το μπλογκ Μυστήρια από τη Σκοτεινή Κουζίνα για την τόσο πολύτιμη συνδιοργάνωση της συνάντησης αλλά και τη Χρυσαυγή από το Food for thought, την Πηνελόπη από το Aroma Vanillias, την Εύη από τα Μαγειρέματα, τη Σοφία από το Να λείπει το… βύσσινο!, τη Μαρία από το Cookandfeed, τη Ξανθή από τις Συνταγές της Ασπρούλας και τη Λία από το Olives & Olive (με δεξιόστροφη σειρά εμφάνισης στο τραπέζι!) γιατί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα με το πιο ζεστό τους χαμόγελο και την πιο καλή τους διάθεση. (Συνεχίζοντας την ομιλία των Όσκαρ…) θέλω ακόμη να πω ευχαριστώ σε αυτούς που ενδιαφέρθηκαν να έρθουν στη συνάντηση αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν.

Φωτογραφικά ντοκουμέντα από τη συνάντηση μην περιμένετε. Είπαμε, οι παπαράτσι είχαν πάρει ρεπό…

Και για να μη νομίζετε ότι καταπιάστηκα μόνο με το οδοιπορικό της συνάντησης, ξεχνώντας εντελώς τη μαγειρική φύση τούτου του μπλογκ, σας έχω συνταγή νοστιμότατη και πολύ χρήσιμη για τις μέρες των γιορτών που πλησιάζουν. Αν σκέφτεστε ήδη το ρύζι ως απαραίτητο συστατικό στα γιορτινά σας τραπέζια αλλά θέλετε κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο πιλάφι, δοκιμάστε το ριζότο με κολοκύθα και καρύδια που ακολουθεί. Είναι πεντανόστιμο, εύκολο και πολύ πιο ελαφρύ από το κλασικό ριζότο που απαιτεί βούτυρο, καθώς στη συγκεκριμένη συνταγή χρησιμοποιούμε τυρί κρέμα. Η κολοκύθα δίνει πολύ όμορφο χρώμα και ξεχωριστή εμφάνιση, ενώ τα καρύδια δίνουν την αίσθηση του κρέατος σε ένα άκρως χορτοφαγικό πιάτο. Πραγματικά αξίζει να το δοκιμάσετε και να το εντάξετε σε κάποιο από τα γιορτινά μενού σας, είτε ως πρώτο πιάτο είτε ως συνοδευτικό είτε και ως κυρίως πιάτο αν δεν αγαπάτε το κρέας. Καλή απόλαυση!

Ριζότο με κολοκύθα και καρύδια

Υλικά

250 γρ. ρύζι για ριζότο (περίπου 1 ποτήρι του νερού)
3 ποτήρια του νερού ζωμό λαχανικών ή κοτόπουλου ζεστό
200 γρ. κολοκύθα κομμένη σε κυβάκια
2 χούφτες καρύδια
1 κρεμμύδι ξερό κομμένο σε κυβάκια
2 κουτ. σούπας τυρί κρέμα
λίγο ελαιόλαδο για το σοτάρισμα
αλάτι / πιπέρι

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο τηγάνι, ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και ρίχνετε το κρεμμύδι και την κολοκύθα να σοταριστούν (δεν θέλουμε να πάρουν χρώμα). Τα αλατοπιπερώνετε.

Προσθέτετε το ρύζι και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 1′ ακόμη, ώστε να γυαλίσει το ρύζι.

Αρχίζετε να προσθέτετε σιγά σιγά τον ζεστό ζωμό, περιμένοντας να πιει αυτόν που βάλατε για να προσθέσετε τον επόμενο. Συνεχίζετε μέχρι να τελειώσει ο ζωμός και δεν ξεχνάτε να ανακατεύετε απαλά καθόλη τη διάρκεια.

Μόλις το ρύζι έχει γίνει και έχει απορροφηθεί πλήρως ο ζωμός, προσθέτετε τα καρύδια και το τυρί κρέμα. Ανακατεύετε καλά με απαλές κινήσεις και αποσύρετε από την εστία.

Αφήνετε να σταθεί 2′-3′ και σερβίρετε όσο είναι ζεστό.

Tip1: Αν σερβίρετε το συγκεκριμένο πιάτο ως πρώτο ή ως συνοδευτικό, η συγκεκριμένη ποσότητα επαρκεί για 4 άτομα. Αν το σερβίρετε ως κυρίως, αυτή η ποσότητα αντιστοιχεί σε 3 χορταστικές μερίδες.

Tip2: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σπιτικό ζωμό ή διαλύσετε έναν κύβο στην αντίστοιχη ποσότητα νερού. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είναι ζεστό το υγρό για να μην πέφτει η θερμοκρασία και σταματά ο βρασμός.

Tip3: Αν ο ζωμός σας είναι αλατισμένος, προσέξτε την ποσότητα του αλατιού που θα βάλετε. Είναι προτιμότερο να αλατίσετε ελαφρά τα λαχανικά κατά το σοτάρισμα και να προσθέσετε αλάτι στο τέλος του μαγειρέματος αν χρειαστεί, αφού δοκιμάσετε το ριζότο.

Ριζότο με κολοκύθα και καρύδια

60 Σχόλια

υποβολή σχολίου

amelie (πριν από 4010 ημέρες)

Μα τι νόστιμο ριζότο που φαίνεται αυτό! Και τι ωραια εμφάνιση! Θα το δοκιμάσω πολύ πιο σύντομα από τις γιορτές!

sundayspoon