sundayspoon

Το έχουμε ξαναπεί. Το food blogging είναι σπουδαίο πράγμα και τις αρετές του θα τις βρείτε καταγεγραμμένες σε διάφορες αναρτήσεις τούτου του μπλογκόσπιτου. Διότι, πώς να το κάνουμε, το να έχεις τη δική σου γωνιά στη μπλογκόσφαιρα σε κάνει να αισθάνεσαι διαφορετικά. Βλέπεις τον εαυτό σου με άλλο μάτι όταν κοιτάζεις στον καθρέφτη. Το θέμα, βέβαια, είναι ότι και οι άλλοι αρχίζουν να σε βλέπουν διαφορετικά. Κι εκεί αρχίζουν τα παρατράγουδα…

Θυμάσαι τότε που μαγείρευες μόνο prive; Τότε που τα φαγητά σου τα δοκίμαζες εσύ και οι λιγοστοί που είχαν πρόσβαση στην κουζίνα σου. Τότε που οι απαιτήσεις των άλλων από τις κατσαρόλες σου περιοριορίζονταν στο να μην είναι το περιεχόμενό τους καμένο ή λύσσα. Τότε που σου συγχωρούσαν εύκολα τυχόν ατοπήματα και μπορούσες να δηλώσεις με άνεση ότι δεν μαγείρεψες γιατί απλά βαριόσουν. Τότε που στην ερώτηση “τι θα φάμε σήμερα;” είχες την ευχέρεια να προτάξεις τα φυλλάδια των γειτονικών σουβλατζίδικων και κανένας δεν σε στραβοκοίταζε. Ε, αυτές οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…

Διότι τώρα είσαι μια καθωσπρέπει food blogger. Και δεν μπορείς να μαγειρεύεις όποτε σου καπνίσει. Εκεί που τα άλλα τσουκάλια σταματούν, το δικό σου πρέπει να συνεχίζει (κάτι σαν το λαγουδάκι της Duracell). Πλέον οφείλεις να είσαι ανά πάσα στιγμή μάχιμη. Έτοιμη να φορέσεις την ποδίτσα σου, να αρματωθείς σπάτουλες και κουτάλες και να αρχίσεις να δημιουργείς. Όσο για το αποτέλεσμα, δεν το συζητώ. Αν δεν αγγίζει την τελειότητα, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον νόστιμο, πρωτότυπο και εμφανίσιμο. Αλλιώς, ο τίτλος της food blogger (που τόσο πολύ απολαμβάνεις) θα πέσει να σε πλακώσει. Διότι οι πάντες πλέον θεωρούν ότι στο σπίτι σου λειτουργεί εστιατόριο 24ώρου βάσεως που δεν γνωρίζει αργίες και ρεπό. Για την ακρίβεια, στις αργίες -τότε που οι άλλοι ριλαξάρουν- εσύ έχεις ακόμη περισσότερα να κάνεις. Κι αν η αργία είναι η 25η Μαρτίου, το πιθανότερο είναι ότι έχεις ήδη προμηθευτεί μπόλικο μπακαλιάρο και έχεις ξεκινήσει τις γαστριμαργικές δοκιμές με απώτερο στόχο να ικανοποιήσεις τους γευσιγνώστες της παρέας σου. Και μια από αυτές τις δοκιμές θέλεις να μοιραστείς με τους μπλογκοφίλους σου, για να ικανοποιήσουν και κείνοι με τη σειρά τους τους δικούς τους γευσιγνώστες…

Αγαπημένοι μου μπλογκοφίλοι, αν κι εσείς σκοπεύετε να μαγειρέψετε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου (ή και όποια άλλη μέρα θέλετε), σας προτείνω να φτιάξετε τον μπακαλιάρο με κόκκινη σάλτσα, πιπεριά και ελιές που ακολουθεί. Είναι νόστιμος, εύκολος και διαφορετικός από την κλασική συνταγή που τιμούμε συνήθως. Μια δοκιμή θα σας πείσει…

Μπακαλιάρος με κόκκινη σάλτσα, πιπεριά και ελιές

Μπακαλιάρος με κόκκινη σάλτσα, πιπεριά και ελιές

Υλικά (για 4 άτομα)

• 4 φιλέτα μπακαλιάρου ξαρμυρισμένα και χωρίς πέτσα (200γρ/φιλέτο)
• 1 μεγάλη κόκκινη πιπεριά κομμένη σε ροδέλες
• 1 κρεμμύδι ξερό κομμένο σε κυβάκια
• 20 ελιές πράσινες χωρίς κουκούτσι
• 2 φλιτζ. χυμό ντομάτας
• 2/3 φλιτζ. νερό
• 1/2 φλιτζ. κρασί
• 1 κουτ. γλυκού ρίγανη αποξηραμένη
• 1/4 κουτ. γλυκού κόλιανδρο σε σκόνη
• λίγο ελαιόλαδο για σοτάρισμα
• αλάτι / πιπέρι
• μαϊντανός για γαρνίρισμα (προαιρετικά)

Εκτέλεση

Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τις πιπεριές και το κρεμμύδι για 1′-2′ (ίσα να γυαλίσουν).

Προσθέτετε και τα φιλέτα μπακαλιάρου και τα σοτάρετε και από τις δύο πλευρές.

Σβήνετε με το κρασί και, μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ, προσθέτετε τον χυμό ντομάτας, το νερό, την ρίγανη, τον κόλιανδρο και αλατοπίπερο. Καλύπτετε με καπάκι (ή αλουμινόχαρτο) και αφήνετε να βράσει σε μέτρια φωτιά για 20′-25′ (ανάλογα με το πόσο χοντρά είναι τα φιλέτα του μπακαλιάρου).

Βγάζετε το καπάκι, προσθέτετε τις ελιές και συνεχίζετε το μαγείρεμα για 5′-10′.

Γαρνίρετε με ψιλοκομμένο μαϊντανό και το απολαμβάνετε σκέτο, με ρύζι, πατάτες ή πουρέ.

Tip1: Κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, ελέγχετε τη σάλτσα και αν χρειαστεί προσθέτετε λίγο νερό.

Tip2: Για πιο πηχτή σάλτσα, δυναμώνετε τη φωτιά τα τελευταία λεπτά του μαγειρέματος.

Μπακαλιάρος με κόκκινη σάλτσα, πιπεριά και ελιές