sundayspoon

Κι εκεί που έχεις αρχίσει να νοσταλγείς υπέρ του δεόντως τα Χριστούγεννα που πέρασαν (όχι γιατί ήδη σου λείπουν τα κάλαντα και τα μελομακάρονα, αλλά γιατί θυμάσαι τις στιγμές της απόλυτης σιέστας που απολάμβανες εν μέσω κρασοκατανύξεων και λουκούλλειων γευμάτων)… τσουπ, έρχεται μια νέα αργία να ταράξει ευχάριστα τα νερά της καθημερινότητάς σου! Ναι, για την αυριανή αργία μιλάω.  Την αργία του ταραμά και της λαγάνας. Τη μέρα που ο ελληνικός λαός συνηθίζει να ξεχύνεται σε κάμπους και ραχούλες, σαν σε λαϊκό προσκύνημα, για να αρπάξει λίγο ήλιο (και κανένα κομμάτι χαλβά από το ταπεράκι).

Νομίζω ότι η Καθαρά Δευτέρα είναι μια αργία που έμαθα να αγαπώ κυρίως τα τελευταία χρόνια. Ομολογώ ότι ως παιδί δεν την είχα και σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Διότι καλές οι βόλτες στην εξοχή, ο καθαρός αέρας και τα παιχνίδια με το χαρταετό, αλλά το μενού είχε τα χάλια του για τα παιδικά μου γούστα. Κι αυτό ήταν κάτι που δεν θα μπορούσα να παραβλέψω (φαινόμουν από μικρή ότι θα καταλήξω food blogger). Δεν μπορώ, βέβαια, να πω ότι το καθαροδευτεριάτικο τραπέζι μας είχε ελλείψεις. Αντιθέτως. Όμως όλα αυτά τα καλούδια που οι υπόλοιποι απολάμβαναν φάνταζαν άκρως απογοητευτικά στα παιδικά μου μάτια. Ο ουρανίσκος μου δεν ένιωθε την παραμικρή ανάγκη να γευτεί εδέσματα όπως η ταραμοσαλάτα, το τουρσί και ο χαλβάς (μπλιαχ, μπλιαχ και τρις μπλιαχ). Μόνη μου παρηγοριά ήταν η τραγανή λαγάνα, αλλά και πάλι πόση λαγάνα να φάει ένας άνθρωπος, αν δεν έχει και λίγο τυράκι για συνοδευτικό; Όπως φαντάζεστε, το ενδιαφέρον μου για το μενού της ημέρας ήταν πιο χαμηλό κι από θερμοκρασία Δεκεμβρίου στο Νευροκόπι. Ή τουλάχιστον έτσι γινόταν στην αρχή…

Διότι κάποια χρονιά συνάντησα τον έρωτα στο καθαροδευτεριάτικο τραπέζι μας ή, αλλιώς, δοκίμασα για πρώτη φορά χταπόδι. Και χτύπησα το κεφάλι μου για όλες τις προηγούμενες χρονιές που το κοίταζα αδιάφορα και δεν έμπαινα στον πειρασμό να φάω έστω κι ένα μικρό κομματάκι, παρά τις προτροπές των μεγαλύτερων και σαφώς πιο μυαλωμένων. Από τότε δηλώνω λάτρης του ευγενούς οκτάποδου και φαν όλων των συνταγών που το περιέχουν. Μία τέτοια συνταγή θέλω να μοιραστώ σήμερα μαζί σας, σε μια προσπάθεια να εξιλεωθώ για όλες τις φορές που το περιφρόνησα. Πρόκειται για χταπόδι σαλάτα με φακές, πλιγούρι και άρωμα πορτοκαλιού & τραγανές πιτούλες. Δεν ξέρω αν θα σας κερδίσει πρώτα η γεύση, τα αρώματα ή η εμφάνιση του συγκεκριμένου πιάτου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το απολαύσετε και δεν θα σας βαρύνει καθόλου. Ταιριάζει υπέροχα με το αυριανό μενού και θα είναι μια ευχάριστη αλλαγή στο τραπέζι σας. Καλή σας όρεξη και καλή Καθαρά Δευτέρα!

Χταπόδι σαλάτα με φακές, πλιγούρι και άρωμα πορτοκαλιού & τραγανές πιτούλες