sundayspoon

Νιώθω βαθύτατα συγκινημένη, καθώς έχω βάσιμες υποψίες πως ο βαρύς, γκρίζος, ατελείωτος χειμώνας οδεύει επιτέλους προς το τέλος του. Είναι τέτοια η χαρά μου, που σκέφτομαι να βγω στους δρόμους και να αρχίσω να πανηγυρίζω με το αντηλιακό μου στο ένα χέρι και το ψάθινο καπελάκι μου στο άλλο.

Δεν κάνω πλάκα! Πώς θα μπορούσα άλλωστε να αστειεύομαι μετά από τόσο παγωμένο αέρα που έχω νιώσει να “τσιτώνει” τα μαγουλάκια μου σαν τριπλό λίφτινγκ τους τελευταίους μήνες; “Χειμώνας είναι”, θα μου πείτε και δεν θα έχετε άδικο. Μα θυμάστε τους χειμώνες των προηγούμενων χρόνων; Θυμάστε αυτή τη γλυκιά εναλλαγή μεταξύ κρύου και ζέστης; Θυμάστε πώς ο υδράργυρος έπεφτε αλλά δεν ξεχνούσε να ξανανέβει πού και πού (επιτρέποντάς μας να κάνουμε καμιά βόλτα χωρίς να φοράμε τέσσερα πουλόβερ και δύο παλτά); Όλα αυτά last year…

Φέτος προπονούμασταν επισήμως για μετοίκηση στην “εξωτική” Αλάσκα. Και δεν είναι ότι δεν αγαπώ τις πανέμορφες πολικές αρκούδες ή ότι δεν θα μπορούσα να πιάσω φιλίες με τις γλυκύτατες φώκιες της περιοχής, αλλά αλλιώς ήμουν μαθημένη η δόλια. Μην με παρεξηγήσετε. Σκοπός μου δεν είναι να γκρινιάξω για τον χειμώνα που μας κατσικώθηκε τόσους μήνες και δεν έλεγε να φύγει. Αλλά θέλω, βρε παιδί μου, να μοιραστώ με κάποιον τον ενθουσιασμό μου για τα γάντια που επιτέλους θα βγουν από τα χεράκια μου και το κασκόλ που θα πάψει να είναι φυσική προέκταση του λαιμού μου. Αν μάλιστα λάβετε σοβαρά υπόψη σας το γεγονός ότι ανέκαθεν ήμουν παιδί της άνοιξης και του καλοκαιριού και ότι φέτος ο οργανισμός μου είχε αποφασίσει να προβάλει ακόμη λιγότερες αντιστάσεις στο κρύο απ’ ό,τι συνήθως, μάλλον θα καταλάβετε το μέγεθος της χαράς μου για την αλλαγή που βλέπω να κοντοζυγώνει.

Και ξέρω ότι είναι πολλοί εκεί έξω που νιώθουν ακριβώς όπως εγώ. Είναι όλοι αυτοί που κάθε βράδυ κοίταζαν με τρόμο το δελτίο καιρού να προμηνύει ότι και η επόμενη μέρα θα ήταν το ίδιο ή και περισσότερο μπούζι από την προηγούμενη. Και δεν αντιμετώπιζαν την επέλαση του χιονιά ως ευκαιρία για να φτιάξουν έναν ακόμη χιονάνθρωπο (πόσους πια να φτιάξεις μέσα σε έναν χειμώνα;), αλλά ως αιτία για να ζητήσουν άδεια διαρκείας και να κουκουλωθούν κάτω από το πουπουλένιο πάπλωμά τους μέχρι ο υδράργυρος να ξαναπάρει τα πάνω του.

Με όλους αυτούς τους συμπάσχοντες θα ήθελα να μοιραστώ αυτό το σπουδαίο μήνυμα αισιοδοξίας. Λίγη υπομονή ακόμη, φίλτατοι κρυουλιάρηδες! Τα βάσανά μας τελειώνουν! Η εαρινή ισημερία είναι πολύ κοντά. Στις 21 Μαρτίου κάνει επίσημη άφιξη η γλυκιά άνοιξη! Βάλτε, λοιπόν, το ημερολόγιο σε περίοπτη θέση και αρχίστε να μετράτε μέρες αντίστροφα (ναι ναι, σαν τους φυλακισμένους που περιμένουν πώς και πώς την αποφυλάκιση). Κι αφού φτάσει η πολυπόθητη ημερομηνία, μη μείνετε με τα χέρια σταυρωμένα. Έχετε κάθε λόγο να το γιορτάζετε. Διοργανώστε ένα πάρτυ για να καλωσορίσετε την πιο όμορφη εποχή του χρόνου. Καλέστε τους φίλους σας, στολίστε το σπίτι με φωτεινά χρώματα (και ομπρέλες θαλάσσης) και ετοιμάστε έναν νόστιμο μπουφέ γεμάτο λιχουδιές για μικρούς και μεγάλους. Και μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε τι να φτιάξετε ή ότι δεν θέλετε να περάσετε ατέλειωτες ώρες στην κουζίνα. Διότι λύσεις πάντα υπάρχουν (ρίξτε μια ματιά στη λίστα με φαγητά για πάρτυ που υπάρχει εδώ και θα καταλάβετε τι εννοώ).

Και επειδή θα ήταν παράλειψη να μην συμπεριλάβετε στον ανοιξιάτικο μπουφέ σας και μερικές λαχταριστές φωλίτσες, ακολουθεί μια εύκολη συνταγή για τραγανές φωλιές με χοιρινό. Πανεύκολες, εμφανίσιμες, παιχνιδιάρες. Ιδανικές για να αγαπηθούν από μικρούς και μεγάλους σε κάθε πάρτυ. Δοκιμάστε τες και καλωσορίστε την άνοιξη όπως της αξίζει!

Τραγανές φωλιές με χοιρινό

Τραγανές φωλιές με χοιρινό

Υλικά (για 12 φωλιές)

• 3 φύλλα κρούστας
• 350γρ. χοιρινό, κομμένο σε μικρά κυβάκια
• 3 μικρές πιπεριές (κόκκινη, κίτρινη, πράσινη), κομμένες σε κύβους
• 1 1/2 φλιτζ. ζωμό λαχανικών
• 1 κουτ. σούπας θυμάρι ξερό
• 1 κουτ. γλυκού πάπρικα γλυκιά
• 3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο + λίγο έξτρα ελαιόλαδο για το λάδωμα των φύλλων
• 12 κουτ. σούπας παρμεζάνα τριμμένη (ή άλλο κίτρινο τυρί της αρεσκείας σας)
• αλάτι
• βούτυρο ή ελαιόλαδο για επάλειψη του σκεύους

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε τις πιπεριές για 1′ σε δυνατή φωτιά.

Προσθέτετε και το χοιρινό και συνεχίζετε το σοτάρισμα για 1′ ακόμη.

Προσθέτετε θυμάρι, πάπρικα, αλάτι και τον ζωμό και σιγοβράζετε για 40′ (ή μέχρι να μαλακώσει καλά το χοιρινό).

Μόλις είναι έτοιμο, το κατεβάζετε από τη φωτιά και το αφήνετε να κρυώσει ελαφρώς.

Όσο κρυώνει η γέμιση, εσείς ετοιμάζετε τα φύλλα.

Κόβετε κάθε φύλλο σε 12 τετράγωνα (συνολικά θα έχετε 36 τετράγωνα από τα τρία φύλλα).

Με ένα πινέλο λαδώνετε ελαφρά τα τετράγωνα και τα τοποθετείτε ανά τρία σε 12 θήκες για μάφιν (τις οποίες έχετε βουτυρώσει ή λαδώσει καλά). Στο τέλος, θα έχετε 12 φωλιές με 3 τετράγωνα φύλλα σε κάθε φωλιά.

Μοιράζετε τη γέμιση στις 12 φωλιές και πασπαλίζετε κάθε φωλιά με 1 κουτ. σούπας παρμεζάνα.

Ψήνετε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 190°C, για 25′ (ώστε να ροδίσουν οι φωλιές).

Μόλις είναι έτοιμες, τις βγάζετε από το φούρνο και τις αφήνετε να κρυώσουν ελαφρά προτού τις μετακινήσετε (αλλιώς θα σπάσουν).

Tip1: Προτιμήστε σπάλα ή λαιμό για το χοιρινό και κόψτε το σε πολύ μικρά κομματάκια, ώστε να μην είναι πολύ μεγάλα τα κομμάτια μέσα στη γέμιση.

Tip2: Μπορείτε να φτιάξετε τις φωλιές και με κοτόπουλο. Προτιμήστε φιλέτο μπούτι ή στήθος.

Tip3: Αν οι φωλιές δεν προορίζονται για παιδιά, μπορείτε αφού σοτάρετε το χοιρινό να το σβήσετε με 1 σφηνάκι λευκό κρασί και μετά να προσθέσετε τα μυρωδικά και τον ζωμό.

Tip4: Αν όταν είναι έτοιμο το χοιρινό η γέμισή σας έχει ακόμη υγρά, δυναμώστε τη φωτιά για λίγα λεπτά ώστε να εξατμιστούν τα υγρά. Η γέμιση δεν πρέπει να είναι πολύ υγρή, γιατί θα υγρανθούν τα φύλλα κρούστας και δεν θα γίνουν τραγανές οι φωλιές.

Τραγανές φωλιές με χοιρινό