sundayspoon

Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν δεν υπήρχαν μαμάδες; Φανταστείτε, για παράδειγμα, ότι μια μέρα οι επιστήμονες ανακάλυπταν έναν καινούργιο τρόπο αναπαραγωγής του ανθρωπίνου γένους, που δεν θα χρειαζόταν την ανθρώπινη συμβολή. Όλη η διαδικασία δημιουργίας μιας νέας ζωής θα γινόταν σε επιστημονικά εργαστήρια, με τη βοήθεια προηγμένων μηχανημάτων. Και στη συνέχεια, τα νέα μωρά θα ήταν τόσο εγκεφαλικά ανεπτυγμένα, ώστε θα μπορούσαν να μεγαλώσουν μόνα τους, χωρίς να έχουν ανάγκη τη μητρική φροντίδα για να επιβιώσουν. Πρωτοποριακό; Σίγουρα. Μα πώς θα ήταν αλήθεια ένας τέτοιος κόσμος; Πώς θα ήταν ένας κόσμος χωρίς καθόλου μαμάδες;

Σε έναν κόσμο χωρίς μαμάδες…

…θα υπήρχαν λιγότεροι καβγάδες για τις πιο ασήμαντες αφορμές. Γιατί, απλούστατα δεν θα είχες σε ποιον να βροντήξεις με δύναμη την πόρτα για να δείξεις πόσο θυμωμένος είσαι (ξέροντας ότι η πόρτα θα ανοίξει μετά από λίγα λεπτά κι εκείνη θα σου χαμογελάει σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα, κρατώντας στα χέρια της ένα κομμάτι κέικ).

…θα ακουγόταν πολύ λιγότερες φορές η φράση “σου τα ‘λεγα εγώ”. Ξέρετε, αυτή η μαγική φράση που ακούτε μετά από κάθε σας βλακεία. Κι ενώ η μανούλα σας σάς είχε προειδοποιήσει ότι θα τρώγατε τα μούτρα σας. Γιατί, όλες οι μανούλες έχουν το κληρονομικό χάρισμα και μπορούν να προβλέψουν το μέλλον (του παιδιού τους)… (Αχ, γιατί δεν τις ακούμε;)

…το φαγητό θα ήταν χάλια. Είναι γνωστό πως κανείς δεν κάνει καλύτερο παστίτσιο και πιο νόστιμα κεφτεδάκια από τη μαμά μας. Ελάτε, παραδεχτείτε το. Ακόμα και το τοστ έχει άλλη νοστιμιά όταν είναι φτιαγμένο από τα χεράκια της! Τύφλα να έχουν οι χρυσοί σκούφοι και οι διεθνούς φήμης σεφ μπροστά της.

…κανείς δεν θα σας πίεζε να φάτε τα λαχανικά σας, να σηκωθείτε νωρίς το πρωί, να πλύνετε τα δόντια σας, να πάρετε μαζί σας μία έξτρα ζακέτα. Κοινώς, θα απολαμβάνατε την απόλυτη ξεγνοιασιά. Μικρή διευκρίνιση, εκτός από ξέγνοιαστοι, θα ήσασταν μονίμως αργοπορημένοι, θα τρώγατε ως επί το πλείστον αηδίες, θα είχατε αναπνοή που σκοτώνει και θα  αρρωσταίνατε με την πρώτη ξαφνική αλλαγή του καιρού. Ουπς!

…κανένα παιδικό κολατσιό δεν θα συνοδευόταν από χαρτάκι post-it με χαμογελαστή φατσούλα. Γιατί οι μαμάδες μπορεί να μην παίζουν στα δάχτυλα τον υπολογιστή και τα social media αλλά ήταν οι πρώτες που κατάλαβαν την αξία των emoticons (=οι φατσούλες με τις οποίες διανθίζεις πλέον κάθε σου sms για να δείξεις πόσο χαρούμενος, θυμωμένος, λυπημένος, νευριασμένος είσαι). Γιατί οι μαμάδες είναι πάντα πολύ μπροστά!

…καμία γρατζουνιά δεν θα πονούσε λιγότερο χάρη σε ένα φιλί και καμία γρίπη δεν θα γιατρευόταν μαγικά από μια κοτόσουπα. Γιατί όλοι ξέρουμε πως οι μαμάδες μπορούν να φιλήσουν μια πληγή και να γιατρευτεί. Και η κοτόσουπά τους θα έπρεπε να συνταγογραφείται από το κράτος ως φάρμακο άμεσης δράσης και επιτυχούς αντιμετώπισης παντός κρυολογήματος. Αν κάποια στιγμή εφευρεθεί και τρόπος να ζούμε αιώνια, κάποια μαμά θα έχει βάλει το χεράκι της…

…οι καληνύχτες δεν θα συνοδεύονταν από γλυκά φιλιά ούτε και από παραμύθια που έχεις ακούσει ήδη εκατοντάδες φορές. Ναι, είναι πράγματι εντυπωσιακό το πώς δεν κουραζόσουν ποτέ να ακούς το ίδιο παραμύθι ξανά και ξανά. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως εκείνη δεν κουραζόταν να το αφηγείται όσες φορές κι αν της το ζήτησες…

…το “σ’ αγαπώ” θα ήταν μια φράση σαν όλες τις άλλες. Γιατί οι μαμάδες έχουν εφεύρει την βαθιά, αληθινή, χωρίς όρους, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς κρυφά νοήματα αγάπη. Κι αυτές ευθύνονται για τη διαιώνισή της πάνω στη γη. Κι αν κάποια στιγμή θα θέλατε να δείτε τη μορφή της πραγματικής αγάπης, απλά κοιτάξτε τα μάτια μιας μαμάς τη στιγμή που λέει στο παιδί της ότι το αγαπά. Όλη η αγάπη του κόσμου καθρεφτίζεται ακριβώς εκεί μέσα, ακριβώς εκείνη τη στιγμή…

Αν ένας τέτοιος κόσμος χωρίς μαμάδες σάς φάνηκε απλά ανυπόφορος, θυμηθείτε να δείχνετε στη μαμά σας πόσο σημαντική είναι για εσάς. Όχι μόνο αυτή την Κυριακή, που είναι η γιορτή της μητέρας, αλλά και κάθε μέρα. Γιατί το αξίζει. Γιατί ο κόσμος (σας) θα ήταν φτωχότερος, αν δεν υπήρχε εκείνη μέσα σ’ αυτόν… (Και όχι, δεν έχετε καμία δικαιολογία για να το ξεχνάτε!)

Τώρα, αν θέλετε να προσφέρετε την αγάπη σας με μια έξτρα δόση γλύκας, συνοδεύστε την με την πανακότα με νουτέλα και φρέσκιες φράουλες που ακολουθεί. Είναι ένα απίστευτα εύκολο και λαχταριστό γλύκισμα με φίνα γεύση και μεταξένια υφή, που φέρνει στο πιάτο σου την Άνοιξη. Δεν μπορώ να σας περιγράψω το πόσο υπέροχα λιώνει στο στόμα (ίσως η μαμά σας μπορέσει). Εγώ θα σας πω απλά να τη φτιάξετε. Άλλωστε, ετοιμάζεται τόσο εύκολα, που μπορείτε να την κάνετε ακόμη κι αν η ζαχαροπλαστική δεν είναι το δυνατό σας σημείο (τέρμα οι δικαιολογίες λοιπόν). Δοκιμάστε τη και καλή σας απόλαυση!

υ.γ. Ας μην ξεχνάμε την πολύτιμη συμβολή και των μπαμπάδων στη ανάπτυξη και διαπαιδαγώγηση ενός ευτυχισμένου παιδιού. Ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός και ένας καλός μπαμπάς μπορεί να προσφέρει πολλά και να γεμίσει με υπέροχες στιγμές τη ζωή των παιδιών του. Γι’ αυτό, φροντίστε να κρατήσετε δύο μερίδες από την πανακότα ώστε να γλυκάνετε και τους δυο… (Τις υπόλοιπες μερίδες κρατήστε τες για τον εαυτό σας!)

Πανακότα με νουτέλα και φρέσκιες φράουλες

Πανακότα με νουτέλα και φρέσκιες φράουλες

Υλικά (για 4-6 τεμάχια)

• 400ml κρέμα γάλακτος (35% λιπαρά)
• 200ml γάλα
• 8 κουτ. σούπας νουτέλα
• 1 κουτ. σούπας ζελατίνη σε σκόνη
• 1 λοβός βανίλιας
• φρέσκιες φράουλες, κομμένες σε κομμάτια

Εκτέλεση

Βάζετε σε ένα κατσαρολάκι την κρέμα γάλακτος, το γάλα, τη νουτέλα και τους σπόρους από το λοβό βανίλιας και τα ζεσταίνετε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας, μέχρι να λιώσει η νουτέλα και να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Αποσύρετε από τη φωτιά.

Βάζετε σε ένα μπολ τη ζελατίνη με 2-3 κουτ. σούπας ζεστό (όχι καυτό) νερό και την αφήνετε να φουσκώσει ελαφρώς.

Ρίχνετε τη λιωμένη ζελατίνη στο μείγμα της πανακότας και ανακατεύετε καλά.

Μοιράζετε την πανακότα σε ατομικά φορμάκια και τα αφήνετε σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να κρυώσει καλά το μείγμα.

Όταν κρυώσει, βάζετε τα φορμάκια στο ψυγείο για μερικές ώρες μέχρι να σφίξει η πανακότα.

Σερβίρετε με φρεσκοκομμένες φράουλες (τις οποίες μπορείτε να έχετε ραντίσει με λίγο λικέρ, αν το γλυκό δεν προορίζεται για παιδιά) και απολαμβάνετε.

Tip1: Για να πάρετε τους σπόρους από τον λοβό της βανίλιας, χαράσσετε κατά μήκος τον λοβό με ένα κοφτερό μαχαίρι και “ξύνετε” το εσωτερικό του με το μαχαίρι μέχρι να βγουν όλοι οι σπόροι. Οι μαύρες “κουκίδες” που βλέπετε στην κορυφή του γλυκού στις φωτογραφίες είναι αυτοί ακριβώς οι σπόροι. Η γεύση και το άρωμά τους απογειώνει το τελικό αποτέλεσμα. Αν, ωστόσο, δεν μπορείτε να βρείτε λοβό βανίλιας, ρίξτε μερικές σταγόνες έλαιο βανίλιας (το βρίσκετε σε μπουκαλάκια στα μεγάλα σούπερ μάρκετ ή σε καταστήματα με είδη ζαχαροπλαστικής) στο μείγμα της πανακότας μόλις το αποσύρετε από τη φωτιά και ανακατέψτε για να διαχυθεί το άρωμα.

Tip2: Για να ξεφορμάρεται πιο εύκολα η πανακότα, αλείψτε τα φορμάκια σας με ελάχιστο σπορέλαιο πριν ρίξετε μέσα το μείγμα της πανακότας. Αν η πανακότα είναι πολύ παγωμένη, μπορείτε να βάλετε το φορμάκι κάτω από τρεχούμενο ζεστό νερό για ελάχιστα δευτερόλεπτα και μετά να προσπαθήσετε να την ξεφορμάρετε. Με ένα μαχαιράκι μπορείτε να ξεκολλήσετε προσεκτικά την πανακότα από τα πλαϊνά τοιχώματα του σκεύους πριν την ξεφορμάρετε.

Πανακότα με νουτέλα και φρέσκιες φράουλες