sundayspoon

Όταν ήμουν μικρή (τότε που οτιδήποτε πράσινο προσγειωνόταν στο πιάτο μου φάνταζε απειλητικό και η λέξη υγιεινό ήταν συνώνυμη με τη λέξη άνοστο), όλες οι τροφές μεταφράζονταν αυτόματα σε δύο επιφωνήματα. Κοινώς, υπήρχαν τα εκλεκτά φαγητά που άνηκαν στην κατηγορία “ουάου” και όλα τα υπόλοιπα που ξέπεφταν χωρίς πολλή σκέψη στην κατηγορία “μπλιάχ”.

Όπως ίσως φαντάζεστε, στην πρώτη κατηγορία συγκαταλέγονταν όλες εκείνες οι λιχουδιές που καταναλώνονταν σε ειδικές περιστάσεις και πάντα υπό το άγρυπνο βλέμμα δυο ανήσυχων γονιών, που αγωνιούσαν για τις μελλοντικές διατροφικές συνήθειες του βλασταριού τους. Διότι, κακά τα ψέματα, ποια είναι η αγωνία κάθε γονιού (ή, τελοσπάντων, μια από τις χιλιάδες αγωνίες ενός γονιού), αν όχι το να μάθει στο αγγελούδι του να τρώει κάτι περισσότερο από το ευφάνταστο τρίπτυχο “πίτσα-πατάτες τηγανιτές-παγωτό”; Ω, ναι, θυμάμαι πολύ καθαρά τους γονείς μου να τρέχουν πίσω μου με ένα κουτάλι/πιρούνι, πασχίζοντας να με κάνουν να δοκιμάσω όλα αυτά που στο παιδικό μου μυαλό φάνταζαν εντελώς άγευστα. Και η αλήθεια είναι ότι τους είχα ταράξει στο μπλιάχ. Εντάξει, όχι ότι δεν υπήρχαν και εξαιρέσεις. Μια απ’ αυτές, η λαμπρή στιγμή που δοκίμασα για πρώτη φορά γαρίδες…

Εννοείται ότι η σκηνή ξεκίνησε με τον κλασικό διάλογο “-Δοκίμασε και να δεις που θα σου αρέσει. -Όχι δεν θέλω!”. Και εννοείται πως ο διάλογος συνεχίστηκε για αρκετή ώρα, ώσπου να καταφέρει η πρώτη γαρίδα να προσγειωθεί τελικά στο στόμα μου. Μα αφού προσγειώθηκε, ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Έχετε δει ποτέ στα καρτούν που, όταν ανακαλύπτουν κάποιο θησαυρό, στα μάτια τους καθρεφτίζονται δολάρια; Ε, κάπως έτσι συνέβη και με μένα. Μόνο που στη δική μου περίπτωση, τα μάτια μου γέμισαν γαρίδες. Το ίδιο και το στομάχι μου. Ώσπου πόνεσε η κοιλιά μου (εντάξει, ήμουν λίγο της υπερβολής…). Από τότε και μέχρι σήμερα, η αγάπη μου για αυτά τα συμπαθέστατα αρθρόποδα παραμένει πολύ δυνατή και δεν χάνω ευκαιρία να τα δοκιμάσω με δεκάδες πεντανόστιμους τρόπους. Έναν από αυτούς έχω για εσάς σήμερα. Λιγάκι διαφορετικό από τα συνηθισμένα, μα άκρως καλοκαιρινό και πολύ νόστιμο.

Οι ψητές γαρίδες με καρύδα & το πικάντικο ντιπ γιαουρτιού που ακολουθούν είναι ένα πιάτο που αξίζει να δοκιμάσετε. Οι γαρίδες είναι πολύ ελαφριές και φτιάχνονται πανεύκολα. Αν σας αρέσει η καρύδα και τολμάτε να πειραματίζεστε με νέες γεύσεις, θα τις αγαπήσετε με την πρώτη μπουκιά. Συνοδεύστε τες με το δροσερό ντιπ γιαουρτιού, που είναι τόσο πικάντικο όσο χρειάζεται για να “σπάει” τη γλύκα της καρύδας. Φτιάξτε αυτό το πιάτο και σίγουρα θα μπει στην κατηγορία “ουάου”…

Ψητές γαρίδες με καρύδα & πικάντικο ντιπ γιαουρτιού

Ψητές γαρίδες με καρύδα & πικάντικο ντιπ γιαουρτιού

Υλικά

• 20 γαρίδες μεσαίου μεγέθους (καθαρισμένες με ουρά)
• 1½ φλιτζάνι καρύδα τριμμένη

Για τη μαρινάδα:

• 4 κουτ. σούπας γιαούρτι
• 1/4 φλιτζ. σόγια σος
• 1/4 φλιτζ. μέλι
• 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
• 1/2 κουτ. γλυκού πάπρικα γλυκιά
• 1/4 κουτ. γλυκού σκόρδο σε σκόνη
• 1/4 κουτ. γλυκού κόλιανδρο σε σκόνη
• 1 πρέζα γαρύφαλλο σε σκόνη

Για το ντιπ γιαουρτιού:

• 1 φλιτζ. γιαούρτι
• 2 κουτ. σούπας γλυκιά σάλτσα τσίλι (sweet chilli sauce)
• 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
• 1 φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο (μόνο το πράσινο μέρος)

Εκτέλεση

Βάζετε όλα τα υλικά της μαρινάδας σε ένα μπολ και ανακατεύετε πολύ καλά μέχρι να ομογενοποιηθούν (μπορείτε να το κάνετε και στο multi).

Βάζετε όλες τις γαρίδες μέσα στη μαρινάδα και φροντίζετε να πάει παντού η μαρινάδα.

Καλύπτετε με μεμβράνη και αφήνετε στο ψυγείο για 1-2 ώρες.

Βγάζετε από το ψυγείο και περνάτε μία-μία τις γαρίδες από την τριμμένη καρύδα (ώστε να καλυφθούν).

Τοποθετείτε τις γαρίδες απευθείας σε ένα ταψί που έχετε καλύψει με λαδόκολλα και τις ψήνετε για 20′ σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°C (χωρίς να τις γυρίσετε κατά το ψήσιμο).

Για το ντιπ:

Βάζετε όλα τα υλικά σε ένα μικρό μπολάκι και ανακατεύετε με ένα κουτάλι για να ενωθούν.

Σερβίρετε τις γαρίδες αμέσως μόλις βγουν από το φούρνο και τις συνοδεύετε με το ντιπ.

Tip: Οι γαρίδες μπορούν να γίνουν και στο τηγάνι (σε μετρίως καυτό λάδι για να μην καεί η καρύδα). Σε αυτή την περίπτωση, μαρινάρετε με τα ίδια υλικά αλλά χωρίς γιαούρτι και πριν τις καλύψετε με καρύδα, τις περνάτε πρώτα από αλεύρι και μετά από χτυπημένο αβγό (σαν να φτιάχνετε σνίτσελ). Με αυτό τον τρόπο γίνονται ελαφρώς πιο ζουμερές, αλλά είναι λιγότερο υγιεινές και πιο μπελαλίδικες (λόγω τηγανίσματος). Η επιλογή είναι δική σας.

Ψητές γαρίδες με καρύδα & πικάντικο ντιπ γιαουρτιού