Ελάτε, παραδεχτείτε το. Ο Φεβρουάριος είναι ένας κατεξοχήν αγαπησιάρικος μήνας. Είναι ο μήνας των ερωτευμένων, της καρδούλας και του ζουζουνίσματος (από το γνωστό ρήμα ζουζουνίζω=κάνω τσαχπινιές στον αγαπημένο μου). Είναι ο μήνας που τα ανθοπωλεία πουλάνε τα περισσότερα κόκκινα τριαντάφυλλα (εννίοτε και ροζ για τους πιο ρομαντικούς της υπόθεσης) και τα ράφια των βιβλιοπωλείων γεμίζουν ευχετήριες κάρτες, που ξεχειλίζουν μελιστάλαχτα μηνύματα με όρκους αιώνιας αφοσίωσης.
Ίσως όλα τα παραπάνω να μην σας αγγίζουν καθόλου. Διόλου κατακριτέο. Προσωπικά, όμως, αυτόν τον μήνα δηλώνω φουλ ερωτευμένη. Με έρωτα κεραυνοβόλο, που υπόσχεται να κρατήσει παντοτινά και να μην ξεθωριάσει με το πέρασμα του χρόνου. Έρωτα που νιώθω την ανάγκη να βροντοφωνάξω. Το έχω ήδη δηλώσει στα κοντινά μου πρόσωπα. Ήρθε η ώρα να το εκμυστηρευτώ και σε εσάς. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να σας μιλήσω λίγο για το αντικείμενο του πόθου μου και θα καταλάβετε πως ο έρωτάς μου είναι αληθινός και απόλυτα δικαιολογημένος.
Ο έρωτας που με έχει κάνει να παραμιλάω ονομάζεται… κοχύλες (αν περιμένατε κάποιο αντρικό όνομα, λυπάμαι που σας απογοητεύω). Είναι εκείνα τα ζυμαρικά που έχουν την εμφάνιση άδειων κοχυλιών (εξ ου και η ονομασία) και τα βρίσκετε σε μεγάλα σούπερ μάρκετ (δυστυχώς όχι σε όλα προς το παρόν). Σκεφτείτε τα σαν μικρές αγκαλιές που περιμένουν υπομονετικά να γεμίσουν από αγάπη (ή αλλιώς τη γέμιση της επιλογής σας). Κάθε μπουκιά πλημμυρίζει το στόμα και σε κάνει να ανυπομονείς για την επόμενη (όπως κάθε έρωτας, που σε κάνει απλά αχόρταγο). Ανάλογα με τη γέμιση που θα επιλέξεις, μπορούν να μεταμορφωθούν και να σε καταπλήξουν (ένας έρωτας οφείλει να είναι γεμάτος ευχάριστες εκπλήξεις) και φυσικά είναι αδύνατον να φας μόνο ένα (γιατί είπαμε, στον έρωτα θέλεις πάντα περισσότερα).
Έχοντας ήδη δοκιμάσει αρκετούς διαφορετικούς συνδυασμούς, τολμώ να πω ότι ο συγκεκριμένος έρωτας έχει μέλλον. Και για να μυήσω και εσάς σε αυτό το υπέροχο συναίσθημα, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα από τα πιο πρόσφατα τρυφερά τετ-α-τετ με το αντικείμενο του πόθου μου. Παρακάτω θα βρείτε μια εξαιρετικά εύκολη συνταγή για κοχύλες γεμιστές με μανιτάρια και μπέικον. Είναι ένα πιάτο λαχταριστό, πλούσιο σε γεύση (και λιπαρά, αλλά who cares…), που θα αγαπήσουν εύκολα και τα παιδάκια σας. Μπορείτε να το φτιάξετε και σε μπουφέ για πάρτυ, αφού είναι εύκολο ο καθένας να βάλει στο πιάτο του όσες κοχύλες επιθυμεί (και αφού τις φάει, να τρέξει στον μπουφέ για να ξαναβάλει). Δοκιμάστε το λοιπόν και… ερωτευθείτε το άφοβα!
Κοχύλες γεμιστές με μανιτάρια και μπέικον
Υλικά
- 500γρ. κοχύλες
- 500γρ. μανιτάρια, κομμένα σε φετούλες
- 12-15 φέτες μπέικον, κομμένες σε κυβάκια
- 2 μεγάλα κρεμμύδια, κομμένα σε κυβάκια
- 2 1/2 φλιτζ. παρμεζάνα τριμμένη
- 400γρ. κρέμα γάλακτος
- 1 φλιτζ. χυμό ντομάτας
- 1 κουτ. σούπας βασιλικό ψιλοκομμένο ή 1 κουτ. γλυκού ξερό
- λίγο ελαιόλαδο
- αλάτι / πιπέρι
Εκτέλεση
Βράζετε τις κοχύλες σε άφθονο αλατισμένο νερό για 11′ (τις θέλουμε να κρατάνε ελαφρώς), τις στραγγίζετε καλά και τις περιχύνετε με λίγο ελαιόλαδο (για να μην λασπώσουν).
Σε ένα μεγάλο τηγάνι, ζεσταίνετε λίγο ελαιόλαδο και σοτάρετε σε δυνατή φωτιά τα μανιτάρια και το κρεμμύδι (περίπου 3′-4′), φροντίζοντας να ανακατεύετε για να μην καεί το κρεμμύδι και πικρίσει. Προσθέτετε και το μπέικον και σοτάρετε για 1′ ακόμη.
Ρίχνετε στο τηγάνι την κρέμα γάλακτος, τον χυμό ντομάτας, τον βασιλικό και αλατοπίπερο. Αφήνετε να σιγοβράσει για μερικά λεπτά, ώστε να δέσει ελαφρώς.
Κατεβάζετε το τηγάνι από τη φωτιά και προσθέτετε τα 2 φλιτζ. παρμεζάνα. Ανακατεύετε και αφήνετε 2′-3′ να κρυώσει ελαφρώς.
Γεμίζετε τις κοχύλες μία-μία με τη γέμιση (χρησιμοποιήστε ένα μικρό κουταλάκι) και τις τοποθετείτε σε ελαφρώς λαδωμένο ή βουτυρωμένο πυρίμαχο σκεύος.
Περιχύνετε με όση σάλτσα από τη γέμιση σάς περισσέψει, πασπαλίζετε με το 1/2 φλιτζ. παρμεζάνα, καλύπτετε με αλουμινόχαρτο και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 190°C, για 15′. Ξεσκεπάζετε το σκεύος και αφήνετε να ψηθεί λίγα λεπτά ακόμη για να ροδίσει το τυρί.
Το βγάζετε από το φούρνο, το αφήνετε 1′-2′ να σταθεί και το καταναλώνετε ζεστό.
Tip1: Τα μανιτάρια πρέπει να σοταριστούν σε δυνατή φωτιά, αλλιώς βγάζουν υγρά.
Tip2: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο κίτρινο τυρί σάς αρέσει στη θέση της παρμεζάνας. Προτιμήστε κάτι σχετικά πικάντικο, όπως μια πιπεράτη γραβιέρα, προσαρμόζοντας πάντα το αλάτι.
Tip3: Για μια πιο ελαφριά εκδοχή, αντικαταστήστε το μπέικον με καπνιστό ζαμπόν ή καπνιστή γαλοπούλα. Η κρέμα γάλακτος που θα χρησιμοποιήσετε μπορεί να είναι light.
Tip4: Αν δεν σας αρέσει ο βασιλικός, μπορείτε να τον αντικαταστήσετε με θυμάρι στις ίδιες αναλογίες.
Tip5: Αν δεν σας περισσέψει σάλτσα από τη γέμιση για να περιχύσετε τις κοχύλες πριν το ψήσιμο, μπορείτε να ανακατέψετε λίγη κρέμα γάλακτος με λίγο χυμό ντομάτας και να τα περιχύσετε με αυτό. Στη συνέχεια, πασπαλίζετε με τυρί, όπως λέει η συνταγή.
40 Σχόλια
υποβολή σχολίουΕίναι ο άτιμος ο Φλεβάρης αγαπησιάρικος και τρελιάρικος λόγω απόκρεων:)
Όσο κι αν κοροϊδεύουμε την εμπορική πλευρά του πράγματος, μια αγκαλιά λουλούδια από τον άνθρωπό μας, έστω και λόγω της ημέρας, πάντα θα μας φτιάχνουν τη διάθεση.
Όσο για τις κοχύλες Αναστασάκι μου, η αλήθεια είναι πως δεν τις έχω βρει ούτε σε μεγάλο ΣΜ. Είχα δοκιμάσει να φτιάξω μια συνταγή που είχα βρει και τελικά την έφτιαξα με μικρά κοχυλάκια. Να στείλουμε λες αίτημα στις εταιρείες ζυμαρικών να τις διανέμουν καλύτερα????
Σ’ευχαριστούμε πολύ για την λαχταριστή συνταγή!!!
Δημητρούλα, το σούπερ μάρκετ που “έχει και του πουλιού το γάλα” (κατάλαβες πιστεύω ποιο εννοώ…) τις έχει σίγουρα. Εγώ από εκεί τις παίρνω! 😉
Να σου πω… με τον βαλεντίνο ποτέ δεν τα πήγα καλά. Νιώθω ότι με περιορίζει βρε παιδί μου, είμαι λίγο στριμάδι οκ το παραδέχομαι. Πάντως την συνταγή την ερωτεύτηκα !!! Μακαρόνια, μπέικον και μανιτάρια, οκ σε παραδέχομαι ανοιγω και ένα μπουκάλι κρασί και γιορτάζω και τον Βαλεντίνο έτσι, χαχαχαχα !!! Φιλιά
Βάλε το κρασί, βάζω τις κοχύλες!
Καλημέρα Αναστασία! Πόσο μ’αρέσουν αυτά τα ζυμαρικά! Πολύ ωραία η πρότασή σου!
Ευχαριστώ, Αγγελική μου!!!
Στέλνω πολλές καρδούλες στο αντικείμενο του πόθου σου γιατί φαίνεται πως θα έχεις πολλούς ανταγωνιστές! Πολλοί θα το ερωτευτούν εξίσου κεραυνοβόλα! Λατρεύω τις γεμιστές κοχύλες και δηλώνω δημόσια ότι το φαγητό σου είναι σούπερ-νόστιμο!
Αμαλία μου γλυκιά, κι εσύ ερωτευμένη; Δεν σε αδικώ! Εγώ έχω κεραυνοβοληθεί επισήμως…
ΜΜΜΜ να ενα αγαπησιάρικο φαγητό… δεν νομιζωοτι μπορεί κανείς να του αντισταθεί εύκολα 😉
Καλήμερα!
Χαίρομαι που σου άρεσε!
συγχαρητήρια για την υπέροχη συνταγή θα τη φτιάξω σήμερα κιόλας.ΥΠΕΡΟΧΟ blog!
Νάντια, σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το όμορφο το σχόλιό σου!!! Ελπίζω το φαγάκι να σε ενθουσιάσει όσο ενθουσίασε και εμάς οικογενειακώς!
Αναστασια μου εισαι μεγαλη καρδια,τεραστια καρδια….μοιραζεσαι τον ερωτα σου!!!!αχαχ!!!!!!και πολυ καλα κανεις!!!!!
ως γνωστον ο ερωτας ξεκιναει απο τα ματια…απο την οραση…ε λοιπον δηλωνω και γω ερωτευμενη με τις κοχυλες σου,ειναι χαρμα οφθαλμων και αυριο που θα παω στο σουπερ θα ψαξω να τα βρω!!!!!!εκανες ενα σουπερ ντουπερ λαχταριστω ερωτευσιμο πιατο!!!
πολλα φιλια!!
Κική μου, βρες τες, φτιάξτες και ερωτεύσου κι εσύ σφόδρα… Προσοχή, είναι εθιστικές! 😉
Μ’αρεσουν όπως τα εχεις κάνει, χωρίς παραλλαγές… Ελπίζω μόνο να βρω τις κοχύλες, γιατι στο παρελθόν που ειχα ψαξει δεν ειχα βρει
Τάνια μου, το σούπερ μάρκετ που έχει ” και του πουλιού το γάλα” τις έχει! Αν έχεις ένα κοντά σου, κοίταξε κατευθείαν εκεί! 😉
Άτιμος ο Φεβρουάριος, άτιμες και οι φωτογραφίες σου! Πες μου μόνο πού βρίσκεις τα συγκεκριμένα ζυμαρικά, γιατί π.χ. στο Σκλαβενίτη δεν τα έχω δει.
Στο σούπερ μάρκετ που “έχει και του πουλιού το γάλα” υπάρχουν. Εγώ από εκεί τα παίρνω πάντα. Αν δεν κατάλαβες ποιο εννοώ, πες μου για να σε κατατοπίσω!
Καλημέρα!! σήμερα έχουμε παραπλήσιες συνταγές, ζυμαρικά κι εγώ.
Αυτές τις κοχύλες τις αγαπάω πολύ τις έχω γεμίσει με κολοκύθα μια άλλη φορά με κοτόπουλο και ετοιμάζομαι για νέους πειραματισμούς.
Ξανθή μου, εγώ σε ζυμαρικά δεν λέω ποτέ όχι! Οπότε θα φάω πρώτα τα δικά μου και μετά θα έρθω και σε σένα για τη συνέχεια… 😉
με τέτοιες φωτογραφίες και με τέτοια εισαγωγή…κατάφερες να με ξεσηκώσεις!
την κρατώ την συνταγή σου και σε ευχαριστώ!
φιλιά
Αλεξία
Να είσαι καλά, Αλεξία μου! Χαίρομαι που σου άρεσε!
Αναστασία μου, τις κοχύλες δεν τις συμπαθώ ιδιαίτερα σαν ζυμαρικό, ωστόσο δε με αφήνει καθόλου αδιάφορη η συνταγή σου. Μήπως να δοκιμάσω τη συνταγή με τριβελάκια;
Φυσικά! Η συγκεκριμένη γέμιση είναι ιδανική ως σάλτσα σε οποιοδήποτε ζυμαρικό. Προτείνω τριβελάκι, πέννες, ριγκατόνι, κοχυλάκι ή ό,τι άλλο σας αρέσει! Θα φτιάξεις τη γέμιση, θα την ανακατέψεις με τα ζυμαρικά σαν να ήταν οποιαδήποτε σάλτσα, θα τα βάλεις όλα μαζί σε καλά βουτυρωμένο σκεύος, θα ρίξεις από πάνω το υπόλοιπο τριμμένο τυράκι και θα τα ψήσεις μέχρι να δέσει η σάλτσα και να ροδίσει το τυρί. Καλή όρεξη! 😉
Thanks! Θα το δοκιμάσω
Βαθιά νόστιμο και χορταστικό πιάτο, έχει σίγουρα κάτι το μαμαδίστικο αλλά το ωραίο με τα συγκεκριμένα ζυμαρικά είναι ότι το φαγητό μπορεί άνετα να αποτελέσει και “finger food” σε πάρτυ, κτλ.
Τσιμπάς μια κοχύλα, ευχαριστιέσαι και δεν βαραίνεις πολύ. Η κρεμώδης σάλτσα με τη γεύση της ντομάτας θα ταιριάζει πολύ!
Αχ, το δικό μου πρόβλημα είναι ότι τσίμπησα και ξανατσίμπησα και ξανατσίμπησα και τελειωμό δεν είχα… 😉
Έχω ένα πακέτο στο ντουλάπι μου ένα εξάμηνο και κάθεται. Δεν τα έχω ακόμα φτιάξει γιατί φοβάμαι το γέμισμα, είναι εύκολο βρε Αναστασία μου; Κι εγώ θα ερωτευόμουν ένα τέτοιο πιάτο!
Είναι πανεύκολο, καλέ. Παίρνεις λίγη γέμιση με ένα μικρό κουταλάκι και την “σπρώχνεις” απαλά μέσα. Επειδή οι κοχύλες έχουν βράσει, το άνοιγμά τους μεγαλώνει και είναι πολύ ευκολότερο από όσο ίσως φαντάζεσαι κοιτάζοντάς τες άβραστες! Να τις φτιάξεις και να μου πεις εντυπώσεις, Γιωτούλα!
ok τότε. Έχω βάλει στο μάτι την δική σου συνταγή , μετά της Ερμιόνης Κοχύλες γεμιστές με τυρία και μία της Μάγδας με σπανάκι. Θα σε ενημερώσω. Φιλιά πολλά
Αναστασία μου και εγώ τις βλεφαριάζω καιρό αυτές τις όμορφες κοχύλες…Έχω σκεφτεί διάφορα. Έχεις δίκιο, τις έχω βρει μόνο μια φορά!! Πολύ ωραία η πρόταση σου και κολασμένη!! Φιλιά πολλά
Είναι λίγο δυσεύρετες οι άτιμες! Όπως όλα τα ωραία πράγματα άλλωστε… 😉
χμμμ για μενα δεν θα τον ελεγα αγαπησιάρικο αφου τρέχουμε με τις απόκριες στην κοζανη και τις ετοιμασίες!! οι κοζανιτες δεν εχουν βαλεντίνο έχουν καρναβάλια!!!! τι υπεροχα αυτα τα κοχυλια!!! αποθημενο το εχω να βρω τετοια και να δοκιμασω!! στείλε μου ενα πιατακι που το λιγουρεύομαι!!
μιαμ μιαμ θα το φτιάξω του Αγίου Βαλεντίνου στον άντρα μου!!
Πωπω τέλειο μου φαίνεται αλλά πανδύσκολο για μένα! Δεν φέρνεις κανα δυο μερίδες προς τα δω??
Κοπελιά ,ε πεθαίνεις τώρα…..μανιτάρια μέσα σε ζυμαρικά και με μπόλικο τυράκι από πάνω????? Παράδεισος ή Κόλαση???
Αχ κι εγώ τον ίδιο έρωτα νιώθω! Τέλεια συνταγή, κάνω μία παραπλήσια και καταλαβαίνω απόλυτα πόσο λαχταριστά είναι τα κοχύλια σου!
Μα τι όμορφο φαγάκι! Πολύ νόστιμη συνταγή!
Αναστασια μου εψαχνα κι εγω αυτο το ζυμαρικο για μια αλλη συνταγη αλλα δεν το εβρισκα…Θα παω στο σουπερ μαρκετ που καταλαβα απο το σχολιο σου και θα δοκιμασω την συνταγη σου….ειναι τοσο λαχταριστη!!!!
Κάλιο αργά παρά ποτέ! Τέλεια η συνταγή, για κοχύλες κοίταξα και εγώ σε κάποια σούπερ μάρκετ αλλά δεν βρήκα. Έτσι όπως το μακαρόνι γεμίζει με την σάλτσα σε κάθε μπουκιά γίνεται πραγματικά εξαιρετικό!! Πρέπει να τα ξαναψάξω…
Φιλιά
Υποβολή Σχολίου