Από τότε που έγινα μανούλα (με δόξα και τιμή), έμαθα πολύ καλά τι θα πει διάλειμμα… Μην προτρέχετε και ετοιμάζεστε να μου δώσετε συγχαρητήρια και να με ρωτήσετε πώς τα καταφέρνω. Δεν εννοώ το διάλειμμα τύπου Kit Kat, που ο χρόνος σταματά κι εσύ -με ηρεμία και ψυχική γαλήνη που ξεπερνά Ινδό γκουρού σε φάση διαλογισμού- απολαμβάνεις τη σοκολατίτσα σου και όλες οι έγνοιες σου σβήνονται δια μαγείας. Αλλά το άλλο διάλειμμα. Αυτό που όλα γίνονται σε δόσεις. Θα σας δώσω μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε τι εννοώ.
Στην Π.Μ. περίοδο (όπου Π.Μ.=Προ Μωρού), αποφάσιζα να κάνω μπάνιο. Έμπαινα στο ντους, έκανα το μπανάκι μου, έβγαινα από το ντους. Χωρίς διαλείμματα και με απόλυτη επιτυχία.
Στην Μ.Μ. περίοδο (Μ.Μ.=Μετά Μωρού), αποφασίζω να κάνω μπάνιο. Μπαίνω στο ντους, ξεκινάω να κάνω το μπανάκι μου, ξυπνάει το μωρό, βγαίνω από το ντους με ταχύτητα αίλουρου και με τις σαπουνάδες να στάζουν σε όλο το πάτωμα. Το υγρό αποτύπωμα διαγράφει πλήρως την αλαφιασμένη πορεία μου από το μπάνιο ως το παιδικό δωμάτιο, θυμίζοντας ίχνη από γιγάντιο σαλιγκάρι που βγήκε βόλτα μες στο σπίτι μου.
Στην Π.Μ. περίοδο, αποφάσιζα να δω μια ταινιά. Διάλεγα την ταινία, ξάπλωνα στον καναπέ, έπαιρνα αγκαλιά ένα μπολ ποπκορν, έβλεπα την ταινία. Χωρίς διαλείμματα και με απόλυτη επιτυχία.
Στην Μ.Μ. περίοδο, αποφασίζω να δω μια ταινιά. Διαλέγω την ταινία, κάθομαι στον καναπέ, το ένα μάτι κοιτάζει την ταινία, το άλλο μάτι (έχω μετεξελιχθεί σε χαμαιλέοντα) κοιτάζει το μωρό που παίζει παραδίπλα. Στο πρώτο πεντάλεπτο σταματώ την ταινία για να δώσω στο μωρό το παιχνιδάκι που είναι πολύ μακριά για να το φθάσει, στο δεύτερο πεντάλεπτο σταματώ την ταινία για να απομακρύνω από το μωρό το βάζο που είναι πολύ κοντά και θα το φθάσει, στο τρίτο πεντάλεπτο σταματώ την ταινία για να δώσω στο μωρό την πιπίλα του, στο τέταρτο πεντάλεπτο σταματώ την ταινία για να πάρω την πιπίλα από το πάτωμα, να την πλύνω και να την ξαναδώσω στο μωρό, στο πέμπτο πεντάλεπτο…
Στην Π.Μ. περίοδο, αποφάσιζα να μαγειρέψω. Διάλεγα συνταγή, έβγαζα τα υλικά από ντουλάπια και ψυγείο, ξεκινούσα το μαγείρεμα, ολοκλήρωνα το μαγείρεμα, έτρωγα. Χωρίς διαλείμματα και με απόλυτη επιτυχία.
Στην Μ.Μ. περίοδο, αποφασίζω να μαγειρέψω. Διαλέγω συνταγή, βγάζω τα υλικά από ντουλάπια και ψυγείο, ξεκινάω το μαγείρεμα. Στο πρώτο λεπτό σταματάω για να τραγουδήσω το γνωστό σουξέ “Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ”. Μερικά λεπτά αργότερα σταματώ για να επιδοθώ σε κρυφτό, γνωστό και ως “Κουκου-τσα”. Ύστερα από λίγα λεπτά σταματώ για να δείξω στον αέρα πώς “πλάθουν κουλουράκια με τα δυο χεράκια”.
Όπως καταλαβαίνετε, έχω γίνει ειδική στα διαλείμματα. Όχι ότι με πειράζει βέβαια. Αντιθέτως, απολαμβάνω την διασταύρωση Λάρα Κροφτ (με έχετε δει να κάνω άλμα καναπέ-πολυθρόνα για να προλάβω στον αέρα το …….. που οδεύει προς μοιραία μετωπική με το πάτωμα; -τα αποσιωπητικά μπορείτε να τα συμπληρώσετε με οποιοδήποτε οικιακό αντικείμενο ή διακοσμητικό επιθυμείτε και θα έχετε πέσει μέσα) και Μπρίτνεϊ Σπίαρς (έτοιμη για μουσικοχορευτικό σόου ανά πάσα στιγμή). Άλλωστε, λένε πως η ζωή (πρέπει να) είναι μια μικρή περιπέτεια. Και η δική μου δεν ήταν ποτέ πιο περιπετειώδης…
Πάρτε για παράδειγμα την τυρόπιτα που ακολουθεί. Για την παρασκευή της χρειάστηκαν 8 φύλλα κρούστας και άλλα τόσα χορευτικά σόου συνοδευόμενα από το κατάλληλο άσμα. Για να γίνω πιο σαφής, αφού λάδωσα το πρώτο φύλλο και το τοποθέτησα με ευλάβεια στο ταψί, τραγούδησα το γνωστό και πολυαγαπημένο “Περπατώ-περπατώ εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ”. Και εννοείται ότι έκανα κανονικότατη αναπαράσταση ολόκληρης της διαδικασίας ντυσίματος του λύκου και μάλιστα με ιδιαίτερο ζήλο. Μετά το λάδωμα του δεύτερου, το πρόγραμμα είχε το ανεπανάληπτο “Αχ, κουνελάκι-κουνελάκι, ξύλο που θα το φας”. Κι αυτό με την ανάλογη χορογραφία. Στο λάδωμα του τρίτου φύλλου σειρά είχε το ασυναγώνιστο “Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά”. Εκεί να δείτε χορευτικά τύπου Νουρέγιεφ! Όπως καταλαβαίνετε, η παρασκευή της πίτας ήταν ένα μεγαλοπρεπές σόου με μπόλικο ήχο και ακόμη περισσότερο θέαμα, δύο σε ένα, που θα ζήλευαν και οι πιο διάσημοι πρωταγωνιστές μιούζικαλ ανά τον κόσμο. Και όπως ίσως φαντάζεστε, η όλη διαδικασία τράβηξε αρκετά σε διάρκεια (σε σημείο που η πίτα κόντεψε να σηκωθεί και να φτιαχτεί μόνη της από την πολλή αναμονή). Παρόλα αυτά, το μουσικοχορευτικό υπερθέασμα είχε αίσιο τέλος, καθώς η πιτούλα μάς αντάμειψε με την νοστιμιά της, την πλούσια γέμισή της και το τραγανό, ροδοψημένο φύλλο της.
Τώρα, αν κι εσείς αποφασίσετε να φτιάξετε την τυρόπιτα με φύλλο κρούστας και τρία τυριά που ακολουθεί, σίγουρα δεν θα χρειαστεί να περάσετε τόσο χρόνο στην κουζίνα σας (εκτός κι αν διανύετε κι εσείς ανάλογη διαλειμματική περίοδο), αφού η συνταγή είναι πολύ εύκολη. Όσο για την γεύση, υπέροχα “τυρένια”. Φτιάξτε τη και απολαύστε τη όλες τις ώρες. Ιδανική και για παιδικό σνακ αλλά και για τα πάρτυ σας.
Τυρόπιτα με φύλλο κρούστας και 3 τυριά
Υλικά
- 8 φύλλα κρούστας
- 600γρ. φέτα μαλακή, καλά θρυμματισμένη
- 300γρ. γκούντα τριμμένο
- 300γρ. έμενταλ τριμμένο
- 2 κεσεδάκια γιαούρτι (συνολικά 400γρ.)
- 2 αυγά, ελαφρώς χτυπημένα
- 1/3 φλιτζ. γάλα
- 1/4 φλ. ελαιόλαδο + έξτρα ελαιόλαδο για το λάδωμα των φύλλων
- 1/2 κουτ. γλυκού μοσχοκάρυδο
- σουσάμι ή παπαρουνόσπορο για πασπάλισμα
- αλάτι / πιπέρι
Εκτέλεση
Σε ένα μπολ αναμειγνύετε τα τυριά, το γιαούρτι, τα αυγά, το μοσχοκάρυδο και αλατοπίπερο για τη γέμιση της πίτας.
Λαδώνετε καλά ένα ταψί και τοποθετείτε 3 φύλλα κρούστας λαδωμένα, το ένα πάνω από το άλλο.
Πάνω από τα φύλλα απλώνετε τη μισή γέμιση.
Στη συνέχεια, τοποθετείτε ένα ακόμη φύλλο κρούστας λαδωμένο και από πάνω του απλώνετε την υπόλοιπη γέμιση.
Τοποθετείτε και τα τελευταία 4 φύλλα κρούστας λαδωμένα.
Με ένα μαχαίρι χαράσσετε ελαφρά την πίτα (χωρίς να την κόβετε μέχρι κάτω).
Αναμειγνύετε το 1/4 φλιτζ. ελαιόλαδο με το γάλα και περιχύνετε με το μείγμα την πίτα.
Πασπαλίζετε με σουσάμι ή παπαρουνόσπορο και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180°C, μέχρι να ροδίσει ωραία (περίπου 60′).
Αφήνετε να κρυώσει λίγο, την κόβετε και απολαμβάνετε.
Tip: Μπορείτε να κάνετε τους δικούς σας συνδυασμούς τυριών, προσέχοντας πάντα να προσαρμόζετε το αλάτι που θα προσθέσετε ανάλογα με το πόσο αλμυρά είναι τα τυριά που χρησιμοποιείτε.
30 Σχόλια
υποβολή σχολίουΤι μου θύμησες τι μου θύμησες!! Που να δεις όταν θα την έχεις και βοηθό τι θα γίνει. Φιλάκια πολλά
Ξανθή μου, ανυπομονώ…
Φιλάκια!
τρελαινομαι για τυροπιτες!! Κι οσο για τα διαλειμματα τα εχουμε ακομα μεν … αλλα με τη διαφορα.. “ελα να δεις μαμαααααααααα” χαχαχαχα.. πολλα φιλια Αναστασια μου!!
Εξίσου διασκεδαστικά μου ακούγονται και αυτού του είδους τα διαλείμματα! 😉
Φιλάκια, Ελπίδα μου!
Αφού σου βγήκε τυρόπιτα και δεν ξέχασες στην πορεία τι ήθελες να μαγειρέψεις, μην το πεις πουθενά !!! Αυτά τα διαλέιμματα με εξουθενώνουν ….. σνιφ σνιφ. Είναι ο λόγος που αναβάλλω τα πάντα όλα. Λέω το βράδυ που θα κοιμηθεί θα κάνω 1,2,3…..αλλά τι να πρωτοκάνεις μετά από μια γεμάτη ημέρα? Ωραία η πιτούλα σου πάντως και τέλειο σνακ εάν όχι σαν κυρίως φαγητό. Καλό υπόλοιπο Κυριακής !!!
Καμιά φορά ξεχνάω όντως τι θέλω να κάνω… χαχαχα!
Οι μέρες είναι όντως πολύ γεμάτες αλλά δεν το βάζω κάτω! Εγώ το μουσικοχορευτικό μου σόου θα το κάνω! 😉
Φιλάκια!
Κι ομως αναστασια, και γω τοσο χρονο θα χρειαστω,το “γρηγορη συνταγη” ειναι κατι πολυ σχετικο! Η βαρκουλα του ψαρα παει και ερχεται, και απο το πολυ το “χαρωπα τα δυο μου χερια τα χτυπω” οι παλαμες εχουν βγαλει φουσκαλες!!!!ομως σημασια εχει το ταξιδι, αχαχα!!! Υπεροχη η πιτα σου, κρατσαριστη κ τυρενια, μιαμ μιαμ!!!!
Καλά τα λες, Κική μου! Σημασία έχει το ταξίδι! Όχι ότι και ο προορισμός πάει πίσω βέβαια, αν στη γραμμή τερματισμού με περιμένει τυρόπιτα… 😉
Φιλιά!
Τά ίδια,ακριβώς,περνάει καί η κόρη μου μέ τό μωρό Αναστασία μου!!
Αν καί είμαι συνέχεια εκεί,νά τήν βοηθήσω!!Η τυροπιτούλα σου,φανταστική!!
Υπέροχη καί νόστιμη συνταγή!!Θά τήν δοκιμάσω!!Καλή εβδομάδα!!Φιλάκια!!
Δήμητρά μου, η κόρη σου είναι πολύ τυχερή που σε έχει για βοήθεια! Πολύτιμες οι γιαγιάδες κάτι τέτοιες ώρες…
Πολλά φιλάκια!
Αχ! Νομίζω ότι πλεον όλα θα γίνονται με διαλείμματα, για αρκετά χρόνια, σου μιλάω εκ προσωπικής πείρας! Έχει συμβεί πλειστάκις να ξεχνάω διάφορα υλικά συνταγών λόγω αυτών των διακοπών, με αποτελέσματα ολέθρια στην επιτυχία της εκάστοτε συνταγής. Αναγκαία φάση! Η τυρόπιτα αυτή σίγουρα θα είναι ιδιάιτερα νόστιμη, ευκαιρία ψάχνω και θα την δοκιμάσω!
Αμαλία μου, έχω αρχίσει να το παίρνω απόφαση ότι πολλές συνταγές θα τις φτιάχνω με τα μισά υλικά πλέον, αλλά δεν με πειράζει καθόλου! χαχαχα!
Φιλάκια πολλά!!!
Αχ ναι!
Το ξέρω πολύ καλά αυτό το διάλειμμα που περιγράφεις!
Η μόνη περίπτωση να κάνω ολοκληρωμένη μια δουλειά είναι όταν οι τσούπρες μου κοιμούνται
Ωραία η τυρόπιτα! Νομίζω είναι από τα πλέον μαμαδίστικα φαγάκια.
Και ο συνδυασμός τυριών που χρησιμοποίησες σούπερ!
Φιλιά
Είπες τη μαγική λέξη: κοιμούνται… Εμείς σίγουρα δεν είμαστε του ύπνου, οπότε αξιοποιούμε τον ξύπνιο μας… χιχιχι!
Φιλάκια πολλά πολλά και σε σένα και στις τσούπρες σου!
Εντάξει, έλιωσα!!! Σε φαντάζομαι να στρώνεις τα φύλλα και να δίνεις πλήρες σόου εναλλάξ! χαχαχα Όσον αφορά την τυρόπιτα, απλά σούπερ! Φιλάκια και καλή εβδομάδα! Υ.Γ. το λατρεύω το blog design σου <3
Σκέφτομαι το σόου να το βγάλω στο utube! Θα γίνω viral… χαχαχα!
Πολύ χαίρομαι που σου αρέσει το νέο μου look!
Φιλάκια πολλά!
Όταν θα φτάσεις να ανακατεύεις με την κουτάλα στο χέρι και ταυτόχρονα να κλείνεις το συρτάρι που θα επιμένει να ανοίγει για να σου πάρει τα κουζινικά να παίξει με το πόδι, τότε θα καταλάβεις ότι δε χρειάζεσαι καν διάλειμμα! Multitasking σε όλο του το μεγαλείο!
Η τυρόπιτα είναι απολύτως του γούστου μου, ο συνδυασμός των τυριών, απλά τέλειος!
Χρύσα μου, είμαι σίγουρη πως θα θυμηθώ τα λόγια σου πολύ σύντομα… Βλέπω το μέλλον να έρχεται! 😉
Φιλάκια πολλά!!!
Χαχαχα, join the club. Αφού το παιδί παίρνει πιπίλα και δεν είσαι εσύ πιπίλα να είσαι ευχαριστημένη. Επίσης, είσαι τυχερή που δεν έχεις στο άλλο χέρι το παιδί (να επιβλέπει τι κάνεις σα χωροφύλακας), κάθεται στο ρηλάξ ή καρεκλάκικαι σε βλέπει δηλάδη??? (αν ναι, σε ζηλεύω στο δηλώνω). Εγω ότι είναι πλέον το κάνω είτε όταν κοιμάται (γι’αυτο δεν κάνω και τίποτα,γιατί τότε νυστάζω και εγώ) ή ζητώ την βοήθεια του κοινού και την απασχολούν. Τέλεια η πίτα, αφού λάδωσες και τόσα φύλλα ενώ έκανες τα μουσικοχορευτικά, εύγε!!! (έτοιμη για talent show και εσυ)
Εμείς το καρεκλάκι το συνδυάζουμε με μουσικοχορευτικά απαραιτήτως! Κοινώς: “μαμά, θα καθίσω, αλλά entertain me…”! χαχαχα!
Όσο για το θέμα πιπίλα, είναι μεγάλη κουβέντα… Πρέπει να την κάνουμε κάποια στιγμή από κοντά! 😉
Φιλάκια πολλά, Τάνια μου!
πωωωωω τι λαχταριστη πιτουλα ειναι αυτη!! αν θες βοηθεια ερχομαι, εγω θα τρωω την πιτα κ εσυ θα προσεχεις το μωρο!! χαχαχα αθανατη ελληνιδα μανα εγινες κι εσυ!!! να ξερεις οτι ειναι επιστημονικα αποδεδειγμένο οτι το φαγητο ειναι πιο νοστιμο αν συνοδευετε με τραγουδάκια τυπου “πλαθω κουλουράκια” και κουκου τσα!!
Αθάνατη Ελληνίδα μάνα με μεγάλωσε. Ποιες οι πιθανότητες να ξεφύγω από το μοτίβο; 😉
Την επόμενη φορά που θα τη φτιάξω, θα σε φωνάξω για babysitting!
Ντολμαδάκι μου, φιλάκιαααα!
Καλά, έχεις δεν έχεις μωρό, κάποιο διάλειμμα θα το κάνεις στη μαγειρική σου όταν υπάρχει έστω και ένας συγκάτοικος. Βέβαια θα μου πεις οι ενήλικοι συνήθως πειθαρχούν
Μου θύμισες πάντως τώρα πόσο καιρό έχω να φάω τυρόπιτα (γιατί άραγε?) Αν βάλεις και κίτρινα τυριά μαζί με τη φέτα η τυρόπιτα γίνεται σούπερ σίγουρα.
Καλημέρα και καλή βδομάδα Αναστασία!
Τελικά τα διαλείμματα είναι αναπόφευκτα…
Εννοείται ότι πρέπει να βάλεις άμεσα στο πρόγραμμα τυροπιτούλα, αν έχεις να φας καιρό! Εγώ βιώνω στερητικό σύνδρομο αν περάσει μήνας και δεν φάω… χιχιχι!
Φιλάκια πολλά!
Τυρόπιτα forever!!!!!!!!!!!!!!!!
Oh, yes!!!!!!!!!!
χαχαχαχαχαχα
Πολύ γέλασα! Λοιπόν και μεγαλύτερα να είναι τα παιδιά πάλι κάνεις διαλλειμματική εργασία. Ολο και κάτι θέλουν εκτός κι αν λείπουν από το σπίτι.
Γι΄αυτό ή το συνηθίζεις ή απλα σταματάς τη ζωή σου! 😉
Η τυροπιτα που έφτιξες, παρ΄όλη την απόσπαση προσοχής είναι καταπληκτική, με τυριά νόστιμα, ταιριαστά και φύλλο άψογα ψημένο. Ο παπαρουνόσπορος από πάνω πάντα μου αρέσει! Καλή επιλογή!
Α, και οι φωτογραφίες σου ολοζώντανες!!!!!!!!!!!!
Φιλιά!!! Καλό βράδυ!!!!!!
Εννοείται και το συνηθίζεις! Και όχι μόνο το συνηθίζεις αλλά σου αρέσει κιόλας! χαχαχα!
Πολλά φιλάκια και σε σένα και στις κούκλες σου!
αααααααχ φιλενάδα σε καταλαβαίνω όσο δεν μπορείς να φανταστείς! κι εμείς τα ίδια περνάμε με τον μικρούλη μας! αλλά χαλάλι! Η πίτα εννοείται ότι καταγράφεται! φιλούμπες!!
Πέλα μου, συμπάσχουσα κι εσύ! Join the club and let’s dance! 😉
Φιλάκια πολλά!!!
Υποβολή Σχολίου